De Tour de France van 1975 moest één grote triomf worden voor Eddy Merckx. Hij was namelijk in topvorm en zou voor de 6de keer deze wedstrijd winnen en daarmee het record van Jacques Anquetil van de tabellen vegen.
Eddy Merckx had namelijk in het voorjaar Milaan Sanremo, de Ronde van Vlaanderen, de Amstel Gold Race en Luik Bastenaken Luik gewonnen. Hijzelf gaf toe dat hij in bloedvorm was en klaar was om zowel opnieuw de Giro d’Italia en de Tour de France te winnen.
In de Ronde van Vlaanderen had hij zelfs 100km op kop gereden met een stervende Frans Verbeeck in zijn wiel. De reactie van Verbeeck bij Fred De Bruyne na de aankomst zei dan ook alles. “Het is ongelooflijk Fred hoe dat ‘ie rijdt. Ge kunt dat niet zeggen. Goh, ik heb formidabel afgezien. Ge moe ’t zeggen gelijk het is hè… Hij rijdt vijf per uur te snel voor ons. Ik weet niet wat dat is. Hij rijdt eens zo rap als verleden jaar nog. “
Eddy Merckx en Frans Verbeeck na de aankomst van de Ronde Van Vlaanderen 1975
Dauphiné Libéré in plaats van Giro d’Italia
Door een keelontsteking opgelopen in een wedstrijd in Denemarken moest Eddy Merckx echter afzeggen voor de Giro d’Italia tot groot verdriet van de organisatoren en de talrijke Italiaanse tifosi die hun wielerheld wilden zien.
Als voorbereiding voor de Ronde van Frankrijk besloot Eddy Merckx om dan maar deel te nemen aan de Dauphiné Libéré en waarschijnlijk voor de 1ste keer in zijn loopbaan niet met ambities om deze mini ronde van Frankrijk te winnen maar enkel om zich klaar te stomen voor de Ronde van Frankrijk.
De winnaar werd dan ook Bernard Thévenet die in de eindstand meer dan 10 minuten voorsprong had op Merckx die 10de werd in de editie van 1975. Uit deze overwinning haalde Thévenet moed maar vooral zijn ploegleider Maurice de Muer die hem zei dat als hij aan het hooggebergte in de Tour kon starten met minder dan 3 minuten achterstand op Merckx hij de Tour zou winnen.
Thévenet en zijn ploegleider hadden namelijk een andere Merckx gezien in de Dauphiné Libéré, geen supermens meer maar een renner als een ander. Hieruit putten ze kracht en stonden dan ook met veel ambitie aan de start van de Ronde van Frankrijk 1975.
2de in de proloog na Moser
De Ronde van Frankrijk start prima voor Merckx, in de proloog moet hij enkel de duimen leggen voor de jonge Italiaanse renner Francesco Moser met wie hij een pact sluit: Moser mocht in het geel blijven tot aan de eerste bergen maar moest de wedstrijden samen met Merckx zo hard mogelijk maken zodat Merckx zoveel mogelijk tijd kon nemen op zijn belangrijkste tegenstrevers.
Voor de 1ste bergen staat hij dan ook bijna 3 minuten voor op Bernard Thévenet wiens plan dus geslaagd was, hij had immers minder dan 3 minuten achterstand op Merckx en de overwinning was dus nog mogelijk.
Slag in de lever tijdens beklimming Puy-de-Dôme
Tijdens de 14de rit staat de beklimming van de Puy-de-Dôme op het programma, een klim die Merckx niet echt goed ligt want nogal kort en steil. Zoals verwacht valt Thévenet aan maar Merckx kan de schade beperken tot een 30tal seconden tot hij op een gegeven moment een slag in de lever krijgt van een Franse supporter die de alleenheerschappij van Merckx beu is.
Eddy Merckx grijpt onmiddellijk naar zijn lever na de slag
Merckx voelt onmiddellijk de pijn en moet even naar adem happen maar hij rijdt toch door en komt boven op de top met een achterstand van net geen minuut op Thévenet die de etappe verliest van Lucien Van Impe.
Na het incident daalt Merckx de berg af op zoek naar de dader die alles ontkent. Er wordt een klacht ingediend en jaren later wordt de man veroordeeld tot het betalen van een morele schadevergoeding van 1 frank. Eddy Merckx schreeuwt het echter uit van de pijn en zal er de komende dagen nog veel last van hebben.
Complete inzinking van Merckx op Pra Loup
De dag erna staat de klim naar Pra Loup op het programma en Merckx is vastbesloten om de verloren tijd terug in te halen. Tijdens de rit voelt Merckx zich niet goed en vraagt een pijnstiller aan de Tourdokter.
Op korte tijd voelt hij zich beter en beslist zelfs om aan te vallen op 1km van de top van de Col d’Allos, Thévenet springt mee maar hij kan het wiel van Merckx niet houden en verliest een 10tal seconden op de top wat oploopt tot 1 minuut en 13 seconden aan de voet van de Pra Loup, een beklimming van 6km maar niet zo enorm lastig.
De moed zakt Thévenet in de schoenen, bovendien heeft hij honger en eet iets tijdens de afdaling tot groot ongenoegen van zijn ploegleider die hem zegt dat hij de Tour aan het verliezen is.
Wat Thévenet echter niet weet is dat Eddy Merckx binnenkort een patat van jewelste zal krijgen en in de korte beklimming bijna 3 minuten op hem zal verliezen. Merckx geraakt voor geen meter meer vooruit, eerst komt Gimondi tot bij hem en laat hem dan ook tot zijn verbazing, onmiddellijk ter plaatse.
In de verte ziet Thévenet de volgwagen van Molteni, de ploeg waar Merckx in 1975 voor rijdt en hoort de Franse supporters hem luid aansporen en schreeuwen dat Merckx niet ver meer voor is en hij tijd aan het goedmaken is.
Even later komt Thévenet bij Merckx, versnelt en laat hem onmiddellijk ter plaatse. Hij ruikt de overwinning en de gele trui en gelijk heeft hij want aan de aankomst neemt hij de gele trui over en staat 58 seconden voor op Eddy Merckx.
Het moment dat Bernard Thévenet Eddy Merckx inhaalt en onmiddellijk ter plaatse laat tijdens de klim naar pra Loup
Eddy verklaart achteraf dat hij bij de voet van de beklimming alle kracht uit zich voelde vloeien en geen voet meer vooruit kon. Aan een hongerklop weet hij het niet want dan zou hij aan de aankomst direkt op zoek zijn gegaan naar eten. Volgens hem en dit wordt ook bevestigd door de Tourdokter was het een combinatie van de gevolgen van de slag in de lever en het medicijn.
Nauwelijks enkele uren na de etappe had Eddy alweer een strijdplan klaar om de volgende dag van in het begin aan te vallen. Nog niet gerecupereerd van de klap die hij op de Pra Loup had gekregen verloor hij ook in de daaropvolgende rit opnieuw tijd op Thévenet.
Breuk aan kaakbeen door val
Het zat Eddy Merckx niet mee in deze Ronde van 1975. Kort na de start van de 17de etappe van Valloire naar Morzine brengt Ole Ritter hem ten val waarbij hij een breuk aan het kaakbeen opliep. Hij is een tijdje weg van de wereld maar stapt al snel terug op de fiets, vastberaden om de strijd niet op te geven.
De ganse dag en ook de dagen daarop ondervindt hij veel last en krijgt hij geen eten binnen. Vloeibare gels bestonden in die tijd nog niet.
Maar het ongelooflijke karakter en de strijdlust van Merckx weerhielden hem er niet van om de komende ritten toch nog aan te vallen maar hij had het ganse peloton tegen. Jarenlang had hij zijn tegenstanders pijn gedaan en nu konden zij dat eens doen. Merckx was kwetsbaar en zij hielpen maar al te graag Thévenet aan de overwinning.
Blijven strijden zelfs tijdens de laatste rit
Ook op de laatste dag met start en aankomst op de Champs-Elysées valt Merckx nog steeds de leiderspositie van Thévenet aan. Toen bestond de ongeschreven wet nog niet dat de laatste dag van de Tour de France de leider niet meer bestookt wordt, jammergenoeg!
Het startschot was nog maar net gegeven en Merckx sprong weg uit het peloton. Thévenet was aan het praten met de minister en was aan het poseren voor de fotografen en moest dadelijk een gat toerijden. Hij wist niet wat hem overkwam. Beiden hebben ze dan heel wat tijd voor het peloton gereden dat niet echt begreep wat er gebeurde.
De 1ste twee van de Tour de France 1975 met centraal de Franse president Giscard d’Estaing
Het zal wel altijd een vraagteken blijven of Eddy Merckx de Ronde van Frankrijk 1975 zou hebben gewonnen zonder die bewuste laffe slag in de lever van een gefrustreerde Franse fan die de heerschappij van Merckx beu was. Wij denken alleszins van wel.
Belga Sport maakte in 2008 een aflevering over de Ronde van Frankrijk 1975, hieronder kun je ze bekijken
