Ik hoor en lees het af en toe: iemand zonder ervaring koopt een vintage racefiets en merkt op dat, wanneer hij een lekke band heeft, niet op bandjes rijdt maar op tubes en dan komt de vraag “tubes wat zijn dat?”.
Er bestaan dus wel degelijk verschillende soorten bandensystemen. We houden het in dit artikel bij tubes en bandjes. Tubeless banden komen hier niet aan bod omdat dit systeem tot het moderne wielrennen behoort.
Wat is een tube?
Een tube, afkomstig van het Engelse woord tubular tire, is een bandensysteem waarbij de binnenband in de buitenband genaaid zit. Tubes zijn volledig rond en voorzien van een stoffen stootlaag waarmee deze verlijmd wordt aan de velg. De velg voor een tube is trouwens anders dan de velg voor bandjes, de flens ontbreekt als het ware.
de velg voor een tube
Tubes waren vooral populair tot aan de jaren 90 van vorige eeuw en dit was om de volgende redenen:
- Een tubevelg is lichter omdat er minder materiaal in zit
- Een tube was lichter dan een bandje. De laatste jaren zijn bandjes veel geëvolueerd en bestaat dit verschil niet meer
- Een tube was steviger dan een bandje. Ook dit geldt nu niet meer
- Bij een tube kan er een hogere luchtdruk worden toegepast (tot 12 bar)
- Bij een lek (platte band) is er meer kans dat de tube op de velg blijft hangen.
Ook nu zijn tubes nog steeds populair maar dan hoofdzakelijk bij de prof wielrenners. Zij geven aan dat een tube lichter rolt en ze daardoor een beter weggevoel hebben. De belangrijkste merken van tubes zijn: Vredestein, Continental, Schwalbe, Vittoria, Wolber en Michelin.
De prijs hangt af van de kwaliteit van de tubes en varieert van €20 tot €150. Zelf gebruik ik meestal Vittoria tubes en meer bepaald de Vittoria Rally omdat die qua prijs kwaliteit zeer goed zijn en er het meest klassiek uitzien met de crème kleurige zijkanten. De meeste tubes die nu op de markt verkrijgbaar zijn, hebben de vintage stijl niet.
Opbouw tube
Zeer belangrijk is dat je een tube goed kleeft zodat die stevig vasthangt aan de velg. Het zou de eerste keer niet zijn dat een tube van de velg af schiet bij het nemen van een bocht of schuift bij het remmen. Een tube wordt vastgekleefd met een speciale vloeibare tubelijm die in meerdere lagen aangebracht wordt.
Het kleven van een tube is niet zo éénvoudig en is een tijdrovend proces. In een volgend artikel gaan we hier op in.
vintage race fiets met de klassieke tubes
Af en toe wordt een tube nog eens genaaid wanneer er een lek in zat. Dit is wel specialistenwerk en een beetje vaardigheid is dan ook vereist, hoe dit gebeurt kun je hier zien. Rijd je lek tijdens je rit dan kun je nog altijd een opblaas- en reparatiepatroon gebruiken dat niet alleen het gaatje in je tube dicht maar ook de tube opblaast.
Zoals hierboven reeds aangehaald waren tubes vroeger de regel omdat ze onder andere kunnen weerstaan aan een hogere bandendruk (tot 12 bar). Vooral in het baanwielrennen was dit van toepassing. Omdat bij zo’n hoge luchtdruk de spaakgaten een delicate plek zijn en een stootband niet altijd voldoende was, werden deze gaten soms opgevuld met kurk. Hieronder zie je zo’n voorbeeld (met dank aan Marco Verbaant). Dit was natuurlijk een tijdrovende bezigheid.
tube wiel met kurk in de spaakgaten – foto Marco Verbaant
Bandjes
Bandjes, ook wel draadbanden genoemd, worden het meeste gebruikt. Het systeem bestaat uit een binnenband die beschermd in een buitenband zit. De buitenbanden heb je tegenwoordig in alle kleuren: zwart, wit, geel, rood, groen, oranje. Dit zijn de modernere en passen misschien beter bij de trendy style die je aan je vintage fiets wil geven.
Wil je je vintage racefiets zijn authentieke look teruggeven dan moet je de klassieke bandjes aankopen waarbij de bovenkant zwart is en de zijkanten crème kleurig. Deze zijn iets moeilijker terug te vinden maar je vindt ze wel nog steeds, bijvoorbeeld:
- Continental Grand Prix Classic Road Bike,
- Michelin Dynamic Classic Road Bike,
- Vittoria Corsa,
- Schwalbe Lugano
- Vredestein Fortezza
Een binnenbandje kun je al voor enkele euro’s kopen bij onder andere bol.com of decathlon. Ook hier geldt hoe duurder hoe beter de kwaliteit. Idem voor de buitenbanden.
Let bij de aankoop van de binnenband op de maat van de buitenbandmaat, dit kun je nakijken op de zijkant. Rijd je met (hoge) aerodynamische velgen let er dan op dat het ventiel lang genoeg is, anders sta je bij een lekke band te voet.
Hoe je een binnenband vervangt en een nieuw velglint aanbrengt kun je zien in het artikel onderhoud fiets – vervangen binnenband
