28 juli 1998: een druilerige dag die iedere wielerliefhebber zich nog goed kan herinneren. Het was de 15de etappe in de Tour de France 1998 die normaalgezien zou gewonnen worden door der kaiser Jan Ullrich. In 1996 knap 2de bij zijn debuut na zijn kopman Bjarne Riis en in 1997 nog eindwinnaar.

Het moest een lange periode van alleenheerschappij worden, zelfs de allergrootste, Eddy Merckx, twijfelde er niet aan dat der Jan zijn record van 5 Tourzeges zou breken. Jan Ullrich was immers slechts 23 jaar toen hij zijn 1ste Tour de France in 1997 won.

Niemand die er dan ook aan twijfelde dat Ullrich ook de Tour van 1998 op zijn naam zou schrijven en dit met groot overmacht.

Dat was echter buiten Marco Pantani gerekend. Deze rasklimmer zou tijdens de 15de etappe, een bergrit met start in Grenoble en aankomst op Les Deux Alpes, geschiedenis schrijven. Het was de koningingenrit over een afstand van 189km met beklimmingen van de Col de la Croix-De-Fer, Col du Télégraphe, Col du Galibier en uiteindelijk de Col Les Deux Alps.

Die dag was het echt hondenweer: het was ijskoud en het regende van bij de start. Jan Ullrich begon als leider aan de etappe met een voorsprong van 3 minuten op Pantani die toen 4de stond in het algemeen klassement. Ullrich’s ploeg Team Deutsche Telekom controleerde de wedstrijd en verwacht werd dat de finale zou losbarsten op de flanken van Les Deux Alps maar dat was zonder Marco Pantani gerekend.


Op 5km van de top van de Col du Galibier viel Pantani aan en sloeg dadelijk een gat, waanzin dachten de meesten en slechts Luc Leblanc probeerde Il Pirata bij te benen. Maar Pantani ging door en knaagde stelselmatig aan zijn achterstand. Jan Ullrich zat verkleumd van de koude op zijn fiets en moest toezien dat meer en meer renners van hem wegreden. Later zou blijken dat hij een hongerklop had.

Pantani bleef maar doorgaan en voortgestuwd door het publiek, raapte hij de ene vluchter na de andere op. Uiteindelijk had hij aan de finish van zijn heroïsche rush een voorsprong van bijna 2 minuten op Rodolfo Massi en Fernando Escartin, bijna 3 minuten op Christophe Rinero en bijna 6 minuten op Bobby Julich en Michael Boogerd, respectievelijk 5de en 6de.

Op Jan Ullrich, op sleeptouw genomen door zijn luitenant Bjarne Riis, was het nog lang wachten. Der Jan verloor maar liefst 9 minuten waardoor hij zijn droom van een 2de opeenvolgende Tourzege mocht opbergen. Hij tuimelde van de 1ste naar de 4de plaats in de algemene rangschikking, op bijna 6 minuten van de nieuwe gele trui drager Marco Pantani.

De volgende dagen bleef Ullrich dapper de leidersplaats van Pantani bestoken waardoor hij toch nog op de 2de plaats in het eindklassement terecht kwam, op iets meer dan 3 minuten van Pantani.

Lees meer over de Bianchi fiets waarmee Pantani Ullrich in de vernieling reed in het artikel de Bianchi Specialissima van Pantani.

In onderstaande video (in het Italiaans) kun je Pantani zijn heldendaad bekijken

nl_NL