Hebben we het over de fietsen waar Eddy Merckx zijn successen mee behaalde dan zien we steevast het beeld van de oranje fietsen waar het team Molteni mee reed en waar de kannibaal de meeste jaren van zijn prachtige loopbaan op reed.
Toch, net zoals praktisch alle renners, reed Merckx nog op andere fietsen. Zijn naam stond weliswaar steeds op het frame maar die fietsen werden toen nog niet in de fabriek van Merckx gemaakt, dit was pas vanaf 1980, na zijn carrière. (meer info over de Eddy Merckx fabriek en fietsen)
In zijn loopbaan werden zijn fietsen gemaakt door Superia, Peugeot, Masi, Vaneenooghe, Terryn, Kessels, De Rosa, Colnago
Een overzicht.
Superia – fiets
Zijn allereerste grote overwinning behaalde Merckx in 1964 op het wereldkampioenschap van Sallanches op een blauwe Superia fiets, toen de fietsen van de Solo Superia ploeg waar Rik Van Looy kopman was. Merckx bleef er maar 1 jaar, naar eigen zeggen door de slechte relatie met Rik II.
Het merk Superia kwam er na een aanhoudende ruzie tussen de broers Remi en Aimé Claeys in 1956, toen beiden aan het hoofd van het bekende fiets en bromfietsenmerk Flandria. Het dispuut leidde ertoe dat de fabriek in Zedelgem met behulp van een muur in 2 werd verdeeld. In het ene deel werden Flandria fietsen gemaakt en in het andere deel Superia fietsen.
De Superia fiets waarmee Eddy Merckx wereldkampioen werd bij de amateurs is voorzien van een Campagnolo Gran Sport groep waarbij het opvalt dat de shifters niet op de schuine buis zitten maar op het einde van het stuur, zoals gewoonlijk was in het veldrijden.
Het achterwiel is voorzien van 5 kroontjes en de tandwielen vooraan zijn een 53 – 45, het stuur en de stuurpen zijn van het Italiaanse Ambrosio evenals de Universal remmen. Het zadel is van het Engelse Brooks.
Verder aan deze fiets is het opmerkelijke gewicht: 11,4 kg als je weet dat de hedendaagse racefietsen slechts 6,8 kg wegen.
Faema fiets (Giuseppe Pelà)
Na zijn periode bij het Franse Peugeot stapte Eddy Merckx over naar het Italiaanse Faema waar hij op de typische wit – rode frames reed. Van toen af stond zijn naam, samen met een decal van zijn gezicht, op het frame. De frames werden gemaakt door verschillende framebouwers zoals de Italiaan Giuseppe Pelà en de Belg Marcel van der Este.
Onderstaande fiets uit 1970 is uitgerust met een volledige Campagnolo Nuovo Record groep. Nieuw bij deze groep was dat ook de remgrepen en -hendels naast de zadelpen nu ook allemaal van Campagnolo waren. Achteraan zijn reeds 6 kroontjes gemonteerd en vooraan een 53 – 52 crankstel dat werd uitgeboord om zoveel mogelijk gewicht te besparen (meer over het uitboren van componenten vind je hier).
Het was op deze fiets dat Merckx in de bergrit van Gap naar de top van de Mont Ventoux in de Tour de France van 1970 zijn tegenstanders in de vernieling reed.
Molteni fiets (Ugo De Rosa)
Van 1972 tot en met 1976 reed Eddy Merckx voor het Italiaanse Molteni waarvoor Erneste Colnago, Ugo De Rosa en Kessels (Vaneenooghe) de meeste fietsen maakten.
Typisch voor de fietsen uit deze periode is de oranje kleur met blauwe decals met de naam Eddy Merckx in het geel.
De fiets uit 1976 zoals hieronder afgebeeld is gebouwd door Ugo De Rosa, wat te zien is aan de graveringen op de lugs onderaan.
De fiets is uitgerust met de nieuwe Campagnolo Super Record groep, toen de beste groep van Campagnolo.
Overzicht framebouwers
Tenslotte krijg je hieronder een overzicht van alle framebouwers waarmee Eddy Merckx heeft gewerkt tijdens zijn loopbaan
1964 – Superia
1965 – Superia
1966 – Peugeot
1967 – Peugeot en Masi
1968 – Masi
1969 – Marcel Van der Este (???????)
1970 – Pela – Torino, Italy
1971 – Colnago en Kessels
1972 – Colnago en Kessels
1973 – Colnago en Kessels
1974 – De Rosa en Kessels
1975 – De Rosa en Kessels
1976 – De Rosa en Kessels
1977 – De Rosa
