De geschiedenis van Colnago begint in 1954, wanneer Ernesto Colnago zijn winkel opent in via Garibaldi 10 in Cambialdo, een gemeente in de Italiaanse provincie Milaan. Ernesto is dan slechts 22 jaar oud maar het vak kent hij al een tijdje door vanaf zijn 12de in de fietsenwinkel van Dante Fumagalli te gaan werken.
Daar leert hij het lassen en na slechts 1 jaar wil hij al hoger op. Daarom biedt hij zich op zijn 13de aan bij het indertijd bekende Italiaanse fietsmerk Gloria in Milaan. Om daar te kunnen beginnen als lasser in de fabriek zegt hij dat hij 14 is, zo gemotiveerd is hij.
De passie voor wielrennen is er altijd al geweest en in dezelfde periode dat hij in de fabriek werkt, begint hij ook met wielrennen. Het is dan 1946 en zijn 1ste fiets, een Gloria Garibaldina, koopt hij in de fabriek. In zijn korte loopbaan wint hij zelfs 13 wedstrijden.
Een zeer jonge Ernesto Colnago tijdens zijn wielerloopbaan
Na een valpartij echter belandt hij in het gips en kan dus noch trainen noch in de fabriek werken. Hij vraagt dan maar aan zijn werkgever om hem wielen op te sturen die hij thuis kan afwerken. Daarnaast doet hij ook nog wat andere kleinere werkjes voor zichzelf waarmee hij op korte tijd meer verdient dan in de fabriek.
Dit doet hem beseffen dat hij maar beter zijn professionele wielercarrière en zijn job in de fabriek opgeeft en zijn eigen fietswinkel opent wat hij uiteindelijk in 1954 doet.
De ontmoeting met Fiorenzo Magni
De winkel is nog maar een jaartje open wanneer Ernesto met vrienden gaat fietsen en daarbij ook Fiorenzo Magni aanwezig is. Bij een tussenstop aan een fontein waar ze hun bidons bijvullen klaagt Magni dat hij nog maar net een nieuwe fiets heeft maar pijn heeft aan één van zijn benen. Ernesto merkt op dat zijn crankstel niet goed is afgemonteerd en regelt dit in zijn winkel.
Enkele dagen later neemt Magni contact op met Ernesto en zegt dat de pijn effectief is verdwenen. Tot Ernesto’s grote verbazing vraagt Magni hem om mee te gaan als hulpmecanicien van het team Nivea-Fuchs naar de Giro d’Italia maar dan moet hij wel vertrekken binnen 2 dagen.
Fiorenzo Magni tijdens de Giro d’Italia van 1955
Ernesto accepteert en krijgt onmiddellijk een 40tal wielen die hij in orde moet zetten nog vooraleer ze vertrekken. Een eerste serieuze test, hij werkt dag en nacht maar hij slaagt erin. Hoofdmecanicien van het team is Masi, die toen ook al met zijn eigen merk bezig was en de ervaring die Ernesto opdoet tijdens deze Giro van 1955 is voor hem van zeer grote waarde voor zijn latere loopbaan. Het is bovendien de 1ste deelname van Magni en het is meteen prijs, hij verovert de roze leiderstrui in de bergen en behoudt die tot in Milaan.
De weg naar de top
De volgende jaren timmert Ernesto Colnago hard aan de weg naar het succes. Zo heeft hij in 1956 het idee om de voorvork koud te plooien om zo meer elasticiteit te bekomen. In 1957 maakt hij een frame op maat voor de Toscaanse wielrenner Gastone Nencini waarmee hij de Giro d’Italia 1957 zal winnen.
In 1962 komt een vriend langs in zijn winkel met de toen 16jarige Gianni Motta met de vraag of Ernesto geen tweedehandsfiets voor hem heeft. Ze geraken aan de praat en blijkt dat Motta die dag nog met de fiets naar zijn grootmoeder moet die op 130km afstand woont. Ernesto beseft onmiddellijk dat Motta karakter heeft en een grote toekomst voor zich heeft. Hij beslist daarop om voor hem fietsen op maat te maken en hem te begeleiden.
Ernesto Colnago met Gianni Motta tijdens zijn Molteni periode
Een goede keuze want Motta wint ondermeer de Ronde van Lombardije in 1964, wordt 3de in de Tour de France van 1965 en wint de Giro d’Italia van 1966. Dit allemaal op een Colnago fiets.
Hoofdmecanicien bij het Molteni van Eddy Merckx
Vanaf dat moment is Ernesto Colnago een gevestigde waarde in het wielermilieu en is hij hoofdmecanicien vanaf 1963 tot 1974 bij Molteni, het team van de kannibaal Eddy Merckx. Hij bouwt er fietsen voor Dancelli, Motta, Altag en Merckx.
In 1970 na de overwinning van Dancelli in Milaan Sanremo op een Colnago fiets raadt een journalist hem aan om het huidige logo van Colnago te veranderen naar het logo met “schoppen”. Dit logo is tot op heden nog steeds hetzelfde.
Het oude en het nieuwe logo van Colnago
Voor Merckx bouwt hij in 1972 de fiets waarmee hij het uurrecord in Mexico verbreekt. Ernesto Colnago beschouwt deze fiets als 1 van zijn vele meesterwerken. De fiets woog slechts 5kg en 750 gram en hij heeft er maar liefst 200 uren aan gewerkt.
Eerste sponsoring bij team SCIC
In 1974 acht Ernesto Colnago het tijd om een professionele wielerploeg te sponsoren. Het wordt het team SCIC waar Baronchelli voor rijdt. Al snel volgen er andere teams waaronder Kas, Gis Gelati, Kwantum Hallen, het Russische team op de Olympische spelen, Boule d’Or Colnago met Freddy Maertens en Colnago Del Tongo met Beppe Saronni.
Het wielerteam Scic in 1974 met Colnago als sponsor
Vooral met Beppe Saronni heeft Colnago een speciale band. Hij rijdt zijn ganse loopbaan op Colnago fietsen, ook al rijdt hij voor verschillende teams. In 1982 wordt Saronni wereldkampioen in Goodwood op een rode Colnago Mexico (ondertussen bekender als Mexico Saronni) nadat hij het jaar eerder in Praag door Freddy Maertens was verslagen. Zowel Maertens als Saronni reden toen op een Colnago Mexico.
Saronni tijdens de Giro d’Italia op zijn Colnago Mexico
De rode Colnago Mexico Saronni alsook zijn opvolger de Colnago Mexico Nuovo zijn ondertussen een gegeerd object geworden voor verzamelaars.
De Colnago Mexico
Samenwerking Colnago – Ferrari
Colnago staat ook synoniem met innovatie. Ernesto is altijd op zoek geweest naar vernieuwingen. In 1986 hoort hij spreken over het nieuwe materiaal carbon dat al een tijdje gebruikt wordt in de Formule 1 wereld. Hij neemt daarop onmiddellijk contact op met Enzo Ferrari en samen ontwikkelen ze de 1ste Carbonfiets ter wereld, Concept genaamd.
Colnago Concept uit 1986, de allereerste carbonfiets ter wereld
De wielen worden eigenhandig door Enzo Ferrari ontworpen en bestaan uit slechts 3 spaken. Alle buizen en verbindingen zijn verlijmd, de voorvork is recht, de remmen zijn schijfremmen maar het meest revolutionaire volgens Ernesto is het versnellingsapparaat dat geïntegreerd is in het tandwiel vooraan.
Het enige nadeel is dat dit apparaat alleen al meer dan 5 kg weegt wat het totale gewicht van de fiets op meer dan 13kg brengt. Om deze reden beslist Ernesto Colnago om de fiets niet op de markt te brengen.
