De Tour de France winnen op de allerlaatste dag. Het gebeurt niet ieder jaar maar sedert de eerste Tour de France in 1903 zijn er toch 3 renners die daar in geslaagd zijn: Jean Robic, Jan Janssen en Greg Lemond. Sommigen rekenen daar ook Tadej Pogacar bij omdat de leider op de laatste dag traditiegetrouw niet meer wordt aangevallen maar Pogacar veroverde de gele trui in 2020 op de voorlaatste dag.
Dat een eindoverwinning op de laatste dag een immense vreugde bij de winnaar en een immens verdriet bij de verliezer teweegbrengt is een feit.
Jean Robic (Tour van 1947)
Aan de vooravond van de laatste etappe van de Tour van 1947, van Caen naar Parijs, lijkt de eindoverwinning weggelegd voor de Italiaanse Fransman Pierre Brambilla. Hij heeft namelijk een voorsprong van 53″ op Ronconi en 2’58” op Robic en niemand die er aan twijfelt dat Brambilla deze voorsprong nog uit handen zal geven.
Jean Robic droomt echter nog van de eindoverwinning ( naar verluidt had hij zijn kersverse bruid beloofd om de gele trui mee naar huis te nemen) en valt aan bij het begin van de beklimming van de Bonsecours, boven Rouen.
Edouard Fachleitner, land- en teamgenoot van Robic gaat mee in de aanval. Met nog 140 km te rijden sluiten de 2 renners een pact en bouwen hun voorsprong stelselmatig uit. Een vreemd gebeuren want in die tijd werd de Tour gereden met landenploegen en zowel Robic als Brambilla maken beiden deel uit van de Franse ploeg.
Fachleitner en Robic in de aanval tijdens de laatste rit van de Tour 1947
Gevolg is dat Brambilla in de tang zit en in het Parc des princes in Parijs een achterstand heeft van maar liefst 13 minuten waardoor hij naar de derde plaats in de eindrangschikking tuimelt op meer dan 10 minuten van Robic. 2de in de eindstand wordt Fachleitner die mee in de ontsnapping zat.
Onmogelijk dat zoiets in het huidige wielrennen nog zou gebeuren wat nog maar eens een bewijs is dat het wielrennen vroeger veel meer een individuele dan een ploegensport was.
Jan Janssen (Tour van 1968)
Op de laatste dag van de Tour de France 1968 staan nog 2 etappes op het programma: een korte rit van Auxerre naar Melun in de voormiddag en een tijdrit over 55 km van Melun naar Parijs. Aan de leiding staat de recent overleden Herman Van Springel voor Gregorio San Miguel en Jan Janssen. Het verschil tussen de 2de en de 3de bedraagt slechts 12″ en 16″.
Toch wordt er niet onmiddellijk gevreesd dat 1 van beiden de overwinning nog zal afsnoepen van Van Springel die de betere tijdrijder is. Wie daar wel toe in staat is, is Ferdinand Bracke, een begenadigd tijdrijder en toendertijd houder van het werelduurrecord. Bracke staat op slechts 51 seconden van Van Springel.
De huldiging van Jan Janssen in Amsterdam – Foto Wikimedia
Verbazing alom wanneer zowel Van Springel als Bracke een aanzienlijk tijdsverschil aangesmeerd krijgen door Janssen die meteen zijn 1ste en enige Tour de France wint. Vanaf 1969 komt immers de alleenheerschappij van Eddy Merckx eraan.
Jan Janssen wint de Tour van 1968 met een voorsprong van slechts 38 seconden op Van Springel. Het kleinste verschil toen ooit en pas 21 jaar later gereduceerd tot 8 seconden (zie hierna). 3de in de eindstand wordt uiteindelijk nog Bracke op 3’03”.
De eindzege van Janssen was een verrassing en onmiddellijk na zijn zege werden dan ook vragen gesteld hoe het mogelijk was dat de betere tijdrijders Van Springel en Bracke het onderspit moesten delven tegen de mindere tijdrijder Janssen.
Greg Lemond (Tour 1989)
De Tour de France 1989 was één van de spannendste ooit met een nooit eerder geziene ontknoping. Protagonisten waren de Fransman Laurent Fignon en de Amerikaan Greg Lemond. Beiden hadden al de Tour gewonnen en de gele trui wisselde verschillende keren van schouder.
Op de laatste dag stond een tijdrit van slechts 24,5 km, voor praktisch alle kenners te kort voor Greg Lemond om zijn achterstand van 50 seconden teniet te doen op geletruidrager Laurent Fignon. Lemond geloofde echter in zijn kansen en wist dat hij met zijn aerodynamische helm en triathlonstuur per kilometer maar liefst 2 seconden kon beter doen dan Fignon.
Toen werd aan de aerodynamica nog niet zoveel belang gehecht als nu en het is duidelijk dat zowel de helm als het triathlonstuur toen serieus werden onderschat. Lemond had het stuur al eerder in deze Tour gebruikt tijdens een tijdrit waardoor het moeilijk was voor Cyrille Guimard, toenmalig ploegleider van Fignon, om te protesteren tijdens deze laatste tijdrit. Daarvoor was het nu te laat.
Dit bericht op Instagram bekijken
Het gevolg van deze technologische hoogstandjes die Lemond gebruikte zorgden er wel voor dat de Tour van 1989 eindigde als een onvergetelijke gebeurtenis. Lemond smeerde Fignon 58 seconden aan en won de Tour de France 1989 op de laatste dag met een verschil van slechts 8 seconden, ofwel 82 meter op een totaalafstand van 3285 km.
Tot op heden nog steeds het kleinste verschil ooit en waarschijnlijk nooit meer te evenaren alhoewel men het nooit weet.
Een mooi boek over deze legendarische overwinning is het boek three weeks eight seconds van Nige Tassel, je vindt het bij bol.com
