1908 de eerste keer starten in Parijs
De 6de editie van de Ronde van Frankrijk start voor het eerst aan de Arc de Triomphe in Parijs. De Parijse burgemeester heeft eindelijk zijn zegen gegeven. Voor het eerst is er een winnaar die 2 edities op zijn naam kan schrijven, namelijk Lucien Petit Breton die ook de editie van 1907 op zijn naam schreef.
1909 de eerste buitenlander als winnaar
In 1909 wint voor het eerst een Belg een etappe, namelijk Cyrille Van Hauwaert. Het betreft de eerste etappe met aankomst in Roubaix waar Van Hauwaert het jaar voordien de helleklassieker Parijs Roubaix op zijn naam heeft geschreven.
Leuke anekdote is dat Cyrille Van Hauwaert nog tijdens zijn loopbaan al fietsen begon te ontwerpen. Af en toe zie je op retro fietsmarkten nog eens een Van Hauwaert fiets passeren.
1909 was ook het eerste jaar dat een niet Fransman de Tour de France won. Deze gelegenheid was weggelegd voor de Luxemburger François Faber die het jaar daarvoor als 2de was geëindigd.
1910 voor het eerst de Pyreneeën
Opnieuw 2 primeurs in de Tour. De eerste is dat de renners voor het eerst de verschrikkelijke Pyreneeën moeten overwinnen. Een echt huzarenstukje als je weet dat de renners toen nog zonder versnellingen reden.
Ze hadden enkel een groter tandwiel achteraan voor de beklimmingen. Aan de voet van de berg stapten de renners af en draaiden hun wiel om. Aan beide kanten van het achterwiel zat namelijk een tandwiel: een groot voor de bergen en een klein voor de vlakke etappes.
Voor het eerst stonden de Tourmalet, de Aspin, de Aubisque en de Peyresourde op het programma. Dat deze beklimmingen met de middelen van toen loodzwaar waren bewijst het feit dat de latere winnaar Octave Lapize de Tourbaas Desgrange uitschold voor moordenaar.
Slechts een veertigtal renners van de 110 aan de start zullen de aankomst bereiken. Voor het eerst werd ook een bezemwagen ingevoerd omwille van het grote tijdsverschil door de bergen.
1912 de eerste Belgische eindzege
Odiel Defraeye is de allereerste Belg die de Ronde van Frankrijk wint. In de 3de etappe nam hij de leiderstrui om de schouders en zou die niet meer afstaan. De Tour van 1912 was zeer succesrijk voor de Belgen met maar liefst 7 landgenoten in de top 10. Het was meteen het begin van een succesperiode voor het Belgische wielrennen die zou duren tot aan 1922 met heel wat eindoverwinningen.
De eindzege en de Vlaamse euforie bij thuiskomst inspireerden journalist Karel Van Wijnendaele om in 1913 voor de eerste keer een Ronde van Vlaanderen te organiseren. Een mythe was geboren.
1913 de eerste keer Philippe Thys
In 1913 won de Belg Philippe Thys de eerste van zijn 3 tourzeges. Het was vooral een Ronde van Frankrijk van veel ongelukken. Kanshebbers zoals Eugène Christophe en Marcel Buysse waren door pech ver terug geslagen.
Het opmerkelijkste verhaal is dat van Eugène Christophe die na een aanval net voor de top van de Tourmalet zowel zijn voor- als achtervork brak. Hij moest 14 km te voet afleggen naar de smidse waar hij tenslotte zelf zijn fiets moest herstellen. Hulp van de smids was tegen het reglement. Het kostte hem uren en meteen was zijn kans op de eindzege gaan lopen.
In de Tour van 1913 stond voor de eerste keer ook een niet Europeaan aan de start: de amper 18 jarige Tunesiër Ali Neffati. Potten breken deed hij niet.