In navolging van het succes van de retro ronde Eroica heeft nu ook de kunststad Arezzo zijn eigen versie. Tijdens het eerste weekend van juni (3-5 juni) was de mooie stad Arezzo de afspraak voor de liefhebbers van de oude fiets. Als voorbereiding op diezelfde Eroica, laatste weekend van september, proefden we al eens van deze Ardita…
Het parcours van de retroronde is 40 km lang met vertrek- en eindpunt in Arezzo. Aanvankelijk dachten we dat dit een niemendalletje zou worden. Maar zelfs getrainde wielertoeristen moeten het terug gewoon worden om te fietsen met een koersfiets van minstens 25 jaar oud.
Daarnaast bleek het parcours ook niet van de poes te zijn met de beklimming van de Alpe di Poti. Deze pittige helling is ruim 8 kilometer lang met een hoogteverschil van 600 meter en pieken tot 14%. Maar vooral de onverharde weg, de zogenaamde strade bianche- maakt dat het soms afzien is op de koersfiets.
Op zondag 5 juni kwam reeds vanaf de vroege uurtjes een bonte bende wielerliefhebbers samen. Een wat ander publiek dan bij een ‘normale’ rit voor wielertoeristen -bepaalde fietsers leken, met wollen fietskledij, zo weggelopen uit de jaren ’60- maar hadden toch allemaal flink sportieve benen.
De start om 9 uur werd bijgewoond door oud-wielrenners Gilberto ‘Gibo’ Simoni (tweevoudig winnaar van de Giro, 2001 en 2003 ) en Daniele Bennati . Deze Italiaanse spurtbom, nog altijd actief bij Tinkoff, is geboren te Arezzo.
Heel wat van de 100 deelnemers van de retroronde lieten zich fotograferen met hun wielerhelden. Onder begeleiding van twee oude volgwagens werd de rit op gang getrokken, met tijdens de eerste kilometers een gezapig tempo.
Goed om wat gewoon te raken aan het stalen kader, de pedalen met riempjes en aan de (te grote) versnellingen op het kader… Ondertussen was het bij het buitenrijden van Arezzo de ogen uitkijken, via verschillende licht klimmende veldwegen kreeg je een prachtig zicht op de mooie en gezellige cultuurstad.
Na een half uurtje kwam de wielerkaravaan tot stilstand op een kleine grintweg. De deelnemers konden kennismaken met een ouderwetse chronorit. Iedereen diende zich via zijn rugnummer te registreren en per minuut kon één fietser vertrekken voor een tijdrit tot aan de top van de Alpe di Poti.
Deze steile heuvel ( 972 meter) is 8 km lang met een hoogteverschil van 600 meter en ‘biedt’ een maximum stijgingspercentage van 14%. Bovendien is het grootste gedeelte van deze klim op onverharde wegen. Dit jaar was ze de scheidsrechter tijdens de 8ste rit van de Giro d’Italia met aankomst in Arezzo. Wie deelnam aan deze Ardita weet nu wel waarom!
De tijd van de wielertoeristen werd handmatig opgenomen, bij aankomst op de Alpe diende men bij de wedstrijdcommisarissen zijn rugnummer te roepen. Daarna volgde een welverdiende stop met bevoorrading, uiteraard ook een ‘terug in de tijdbeleving’.
Leukst en lekkers waren de broodjes gedopt in wijn en suiker, echte fietsers met baarden waagden zich zelfs aan enkele glazen wijn als bevoorrading. Ondertussen liet Gilberto Simoni zich gewillig fotograferen tussen de wielerliefhebbers.
Samen op de foto met Gilberto ‘Gibo’ Simone
De afdaling was gelukkig op een geasfalteerde weg, in een mooie bosrijke omgeving. Daarna volgden nog enkele flinke speldeprikken en zelfs een stukje veldrijden. Kortom, een uitstekende warmmaker voor het echte werk, de Eroica…
Na de tocht stond er bij aankomst een lekkere warme pastaschotel te wachten alsook een mix van salami en hesp. Natuurlijk kon een lekker glas rode wijn niet ontbreken, we hadden dit immers meer dan dik verdiend.
Meer info over het parcours en het volledige programma kun je terugvinden op de site www.bicinfiera.it.
