Een vraag die ik me al een paar keer heb gesteld en met met de spannende editie van de Tour de France 2020 nogmaals voor de geest heb gehaald. Waarom wordt er toch niet meer gestreden om het eindklassement op de laatste dag, traditioneel de rit met aankomst op de Avenue des Champs-Elysées.
Het verschil tussen de 1ste in de eindstand Tadej Pogacar en de 2de Primoz Roglic was slechts 59 seconden en dat was blijkbaar voldoende voor Roglic en zijn team Jumbo – Visma om de handdoek in de ring te gooien. Ik vraag me af of dit ook zo zou geweest zijn moest het verschil slechts een 10tal seconden zijn geweest.
Dit bericht op Instagram bekijken
Jumbo – Visma had 3 weken lang bewezen dat het de sterkste ploeg was in de Tour de France dus waarom speelden ze niet alles op alles om alsnog het eindklassement overhoop te gooien?
De Tour de France 1971 en de ongelooflijke tijdrit van de Molteni ploeg van Merckx
Denken we maar aan de Tour de France van 1971 wanneer Eddy Merckx daags na de verpletterende nederlaag op Luis Ocana vanaf de start zijn ganse ploeg liet aanvallen om Ocana murw te rijden.
Dit bericht op Instagram bekijken
Of beter nog: de laatste rit in de Tour de France van 1975 met aankomst op de champs.Elysées toen Merckx dadelijk na het startschot aanviel en alles op alles zette om toch nog de eindoverwinning te behalen. De toenmalige gele trui drager Bernard Thévenet die nog een babbeltje aan het maken was met de Franse minister en aan het poseren was voor enkele fotografen wist niet wat er gebeurde.
Ik vraag me toch af wat Eddy van dit stilzwijgend akkoord vindt. Sedert 1979 is het blijkbaar een ongeschreven wet geworden dat de laatste dag niemand de leider meer bestookt en dat alle eindklassementen vastliggen. Er wordt vanaf de start gereden aan een wielertoeristen tempo, er wordt geposeerd voor de fotografen en de leider drinkt een glaasje champagne om zijn overwinning te vieren.
Eerlijk gezegd ik zou niet goed slapen moest ik weten dat ik minder dan 1 minuut achterstand heb op de 1ste in het eindklassement van de bekendste wielerwedstrijd ter wereld en niet meer mag aanvallen om toch nog de eindzege binnen te halen. Lukt het niet, ok dan heb ik het tenminste geprobeerd.
De Tour de France 1979: Zoetemelk en Hinault alleen in de aanval tijdens de afsluitende rit
De laatste keer dat een aantal klassementsrenners toch nog aanvielen tijdens de laatste rit was in 1979. Bernard Hinault was toen leider, gevolgd door Joop Zoetemelk, Hennie Kuiper en Joaquim Agostinho. Joop Zoetemelk had zijn ploegleider verwittigd dat hij op iedere helling zou aanvallen wat toen ook gebeurde waardoor Hinault steeds een klein gat moest toerijden. Ook Kuiper en Agostinho lieten niet na om aan te vallen.
Op een gegeven moment was Bernard Hinault het grondig beu en viel zelf aan. Er viel meteen een gat en Zoetemelk besefte dat hij moest reageren. Het kostte Zoetemelk heel wat kracht om aan te sluiten bij Hinault maar het leverde wel een ongezien beeld op. De 1ste 2 renners uit het klassement reden alleen voor het peloton uit, op de Avenue des Champs-Elysées. Het peloton wist niet wat er gebeurde.
Beide renners bleven goed samenwerken en sprintten voor de ritzege waarin Zoetemelk geen kans had.
In het filmpje hieronder vind je een verslag van deze ongelooflijke laatste rit
Het was de 5de keer dat de aankomst van de laatste rit op de Champs-Elysées was en het was duidelijk dat de ongeschreven wet van niet meer aanvallen toen nog niet bestond of dat de renners deze aan hun laars lapten.
Misschien is het tijd om deze wet eens te herbekijken!
